obstinat
Obstinat, (af lat. obstinatus, af obstinare), egensindig; halsstarrig; stædig.
Obstinat, (af lat. obstinatus, af obstinare), egensindig; halsstarrig; stædig.
Obsternasig, (af lat. obstinatus, af obstinare hårdnakket forfægte noget, være fast besluttet på noget), d.s.s. obstinat.